Przylepiec opatrunkowy, znany powszechnie jako plaster bez opatrunku, to podstawowe wyposażenie każdej domowej apteczki, a także profesjonalnych placówek medycznych. Służy do mocowania opatrunków, jak również różnego rodzaju drenów, cewników, sond
i innych instrumentów medycznych. Jakie przylepce są do wyboru i kiedy stosować poszczególne plastry?
Plaster bez opatrunku, czyli przylepiec, to zazwyczaj plaster w rolce (o różnych szerokościach). Aplikując go, odrywa lub odcina się kawałek dokładnie takiej długości, jaka jest w danym przypadku potrzebna. Z jednej strony przylepiec pokryty jest hipoalergicznym klejem, dzięki czemu nie wywołuje on reakcji alergicznych, z drugiej – często zabezpieczony warstwą hydrofobową, która chroni przytrzymywany opatrunek (i ranę) przed wilgocią
i brudem. Plastry tego typu mogą być wykonane z różnych materiałów (plastry włókninowe, foliowe, jedwabne, wiskozowe lub inne) i mieć różne właściwości (jak na przykład plaster hipoalergiczny, przylepiec wodoodporny, elastyczny, transparentny, sterylny...). Dostępne są najczęściej w kolorze białym lub w odcieniu cielistym. Używa się ich przede wszystkim do przytrzymywania kompresów i nieprzylepnych opatrunków na ranie oraz do stabilnego mocowania w/przy ciele pacjentów wszelkiego rodzaju drenów, cewników, sond, a nawet niewielkiej aparatury medycznej.