Leczenie
i opatrywanie owrzodzeń żylnych

Po ocenie owrzodzenia (jego objawów, etiologii, lokalizacji, charakteru dysfunkcji) i postawieniu ostatecznej diagnozy, planuje się i wdraża terapię. Działania obejmują umycie i oczyszczanie rany z martwych tkanek, aplikację optymalnego w określonym przypadku opatrunku aktywnego (zależnie od stanu rany w danej chwili może to być opatrunek ze srebrem, opatrunek płuczący czy absorpcyjny opatrunek na owrzodzenia żylne) oraz dobór i zastosowanie odpowiedniej kompresjoterapii. Wszystkie te kroki wymagają powtarzalności. Nie jest to działanie jednorazowe. W ciągu kilku – kilkunastu tygodni obserwuje się efekty. Jeśli rana goi się, kontynuuje się rozpoczęte leczenie, jeżeli natomiast po trzech miesiącach nie ma żadnej poprawy, trzeba rozważyć inny schemat leczenia, a nawet zrewidować diagnozę.

Kompresjoterapia zmniejsza zastoje żylne i likwiduje obrzęk nóg, który przeszkadza w gojeniu się owrzodzenia żylnego. To podstawa profilaktyki i leczenia przewlekłej niewydolności żylnej. Pacjent odczuwa ulgę – znika uczucie ciężkich nóg, łatwiej mu chodzić, ból jest zredukowany. Odpowiednio dobrany przez lekarza miejscowy, długotrwały ucisk poprawia pracę układu żylnego oraz krążenie limfatyczne. Uzyskuje się to dzięki specjalnym opaskom do kompresjoterapii. To bandaże o tak zwanym krótkim lub długim naciągu (drugie stosuje się zazwyczaj u pacjentów leżących). Zakłada się je na nogę zabezpieczoną „podściółką” watową lub piankową oraz opatrzoną wybranym lub wybranymi opatrunkami.

Tego typu trudno gojące się rany wymagają nowoczesnych opatrunków, które działają wieloaspektowo, jak na przykład płucząco-absorpcyjny HydroClean czy wysokochłonny Zetuvit Plus. Pierwszy wspomaga oczyszczanie przewlekłego owrzodzenia żylnego, co ma szczególne znaczenie w przypadku ran objętych zakażeniem, oraz stymuluje procesy naprawcze. Drugi natomiast jest opatrunkiem przeznaczonym do ran silnie sączących, a owrzodzenia żylne takie właśnie są. Pochłaniając wysięk, uwalnia tym samym ranę od czynników hamujących jej gojenie. Poza właściwościami chłonnymi ma też właściwości wyściełające. W leczeniu owrzodzeń żylnych często stosuje się jednocześnie więcej niż jeden czy dwa opatrunki. Przykładowo – rana może wymagać opatrunku ze srebrem, na który nakłada się opatrunek hydroaktywny, a dodatkowo jeszcze opatrunek chłonny. Wszystko to owija się podkładem watowym i opaską kompresyjną. Opatrunki zmienia się zgodnie z zaleceniem producenta i/lub indywidualną potrzebą, ale z reguły robi się to raz na dwa lub trzy dni.

Terapia uciskowa plus odpowiednie opatrunki na owrzodzenia żylne to jeszcze nie wszystko. Ważnymi elementami leczenia bywają także: fizjoterapia (by ułatwić pacjentowi poruszanie się), farmakologia, odpowiednia dieta i utrzymywanie prawidłowej masy ciała, higiena skóry i tryb życia (odstawienie używek, aktywność etc.). Niekiedy potrzebne jest wykonanie także zabiegu operacyjnego na niewydolnych odcinkach żył.

Owrzodzenia żylne to dość powszechny problem, który dotyka duży odsetek ludzi – szczególnie starszych. Chorują zarówno kobiety, jak i mężczyźni (z przewagą tych pierwszych). Zaczyna się od „niewinnych pajączków” na nogach, które po latach zaniedbań zmieniają się w żylaki, a w przypadku permanentnego niedotlenienia skóry powstają przewlekłe owrzodzenia na łydkach. Ich wyleczenie jest możliwe, ale trudne – czasami trwa wiele miesięcy. Wszystko zależy od stadium zaawansowania dolegliwości, ogólnego stanu zdrowia pacjenta i trafności zastosowanej terapii.