Uiteindelijk werd verpleegkunde in Duitsland als onderwerp van discussie aanzien – sinds de algemene verkiezingen in 2017. Raimund Koch maakt zich echter al geruime tijd zorgen over de situatie van het verplegend personeel en de tijd van de zorgverleners. Gedurende meer dan 30 jaar maakte hij deel uit van HARTMANN en momenteel is hij woordvoerder voor het openbaar gezondheidsbeleid. Hij heeft net het grootste industriële evenement bijgewoond, de ‘German Nursing Day’ conferentie in Berlijn. Wat heeft het congres hem specifiek bijgebracht?
Het feit dat de verpleging in Duitsland zich momenteel in een kritieke toestand bevindt, is geen nieuws. Evenmin het feit dat de verandering nu moet gebeuren om de crisis in de verpleegkundige zorg te verzachten. Ik heb dit al jaren regelmatig op congressen en conferenties gehoord. De sprekers benadrukten de kwestie dan ook herhaaldelijk tijdens deze jaarlijkse ‘German Nursing Day’ in Berlin. Maar waar staat de verpleging in Duitsland, vandaag?
De cijfers spreken voor zich
Er zijn momenteel ongeveer 70.000 vacatures voor verpleegkundigen in Duitsland. Tegen 2030, kan dit tekort oplopen tot maar liefst 480.000 vacatures voor gediplomeerd personeel. Een aantal dat voor velen moeilijk te begrijpen valt. Laat mij u een praktisch voorbeeld geven van de werkoverlast: een verpleegkundige vindt om 7u een bewoonster op het toilet die wacht op haar verpleegkundige. Wanneer zij aan de bewoonster vraagt waar haar verpleegkundige is, antwoordt de dame dat ze om 2 uur door de nacht- verpleegkundige naar het toilet werd gebracht maar dat ze niet terug naar bed werd gebracht. Ze had haar waarschijnlijk vergeten. Ongelofelijk? Neen, dat is de realiteit in de verpleging. Dit is onaanvaardbaar niet enkel voor de patiënten maar ook voor het verantwoordelijk verplegend personeel dat deze dagelijkse werklast nauwelijks aankan.
Hoe dan ook, het gaat niet enkel over de fysieke werklast. De psychologische uitdagingen en lage lonen evenals de neiging van het personeel om te overwegen het beroep van verpleegkundige vaarwel te zeggen. Meer dan 50% van de verpleegkundigen in Duitsland overwegen hun beroep te verlaten omwille van de huidige omstandigheden. Dit hebben wij geopenbaard in onze inaugurele "Pflexit Monitor", een onderzoek geleid bij 300 verpleegkundigen over heel Duitsland. Waarom “Pflexit”? Het is een neologisme gevormd door het Duitse woord “Pflege” voor verpleging en “exit” dat de huidige crisis in de zorgsector onderstreept. Maar waarom denken er zoveel verpleegkundigen aan hun job te verlaten? De belangrijkste redenen hiervoor zijn een permanent tekort aan personeel – zoals bevestigd door bijna driekwart van alle respondenten – en de hoge werklast over het algemeen. Enkel 35 percent zou opnieuw dezelfde job kiezen - 43 percent zou een andere carrière nastreven. Schokkend was ook het feit dat amper een derde het beroep aan anderen zou aanbevelen. Dus wat zou er gebeuren indien ongeveer 600.000 verpleegkundigen morgen hun job zouden verlaten? Hoe kan een dergelijk exodus worden voorkomen, al dan niet hypothetisch? Het zelfde onderzoek toont ook aan dat verpleegkundigen van hun taak genieten – hun motivatie en drive berusten op het feit dat zij mensen willen helpen. Moet dat niet worden beloond?
De verpleegkunde herdefinieert zichzelf
Wat ik leerde op de ‘German Nursing Day’ is dat de verpleging een radicale verandering ondergaat. Eerst en vooral is het niet enkel een eerlijk salaris dat het verpleegkundig beroep op zijn minst aantrekkelijk zou moeten maken. Er is behoefte aan een totaalconcept en dat wordt dan ook ijverig door de verpleegkundigen geëist omdat zij ervoor opkomen hun werk als veel meer te aanzien dan enkel de arts assisteren.
Verpleegkunde vraagt om erkend te worden als een zelfstandig beroep. Het zou even gelijk en billijk als ander beroepen, bijv. artsen, moeten worden behandeld. Het consulteren van verpleegkundigen bij beslissingen in de behandeling van patiënten en de onafhankelijke implementatie van deze beslissingen zou zich niet achter gesloten deuren mogen afspelen. Het zou integraal moeten deel uitmaken van het dagelijks werk van het verpleegkundig personeel – werken als gelijken. Zij hebben reeds de noodzakelijke wetenschappelijke achtergrondkennis als resultaat van hun geavanceerde academische verpleegkundige opleiding en de praktische kennis die ze opdeden tijdens hun dagelijks werk. Gelijktijdig is het waarborgen van de zelfverzekerdheid in de verpleging in dit opzicht een zaak die nu, voor alle andere, op politiek niveau moet worden geïmplementeerd.
Wat enkel geleidelijk aan en zeer twijfelachtig de afgelopen jaren in de politiek op gebied van verpleging werd behandeld staat nu open om actief onder handen te worden genomen door de nieuwe Minister van Gezondheid, Jens Spahn. Dit is overduidelijk. Spahn benoemde de voormalige ‘President of the German Nursing Council’, Andreas Westerfellhaus, om de verpleegkundige zorg over te nemen. Dit kan impliceren dat de politiek op weg is om aan de eisen van het beroep van verpleegkundige tegemoet te komen. Want Westerfellhaus is een expert en practicus en staat bij de verpleegkundigen en zorgverleners hoog aangeschreven. Verder merkte Spahn tijdens de ‘German Nursing Day’ conferentie het volgende op : "Voor dat alles heb ik uw steun nodig." En hij is waarschijnlijk niet helemaal verkeerd wat dat betreft.
De ‘German Nursing Day’ als katalysator
De verpleging in Duitsland krijgt vooral steun van de ‘German Nursing Council (DPR)’. Deze is 20 jaar geleden opgericht als een onafhankelijk orgaan dat de standpunten en de belangen van de verpleegorganisatie op een coherente manier vertegenwoordigt – om aan de professionele verpleegkunde een stem te geven. Bij de oprichting van de ‘German Nursing Day’ conferentie in 2014 , heeft de DPR een forum voor verpleegkundigen opgesteld waar hooggeplaatste vertegenwoordigers uit de politiek, verenigingen, wetenschap en industrie discussiëren over de toekomst van het beroep van verpleegkundige.
Sinds 2005, heeft HARTMANN de DPR financieel en ideologisch ondersteund om hun gemeenschappelijke doel te promoten, namelijk de bevordering van de verpleegkunde met de focus op gekwalificeerd verpleegkundig personeel. Weet u wie de wondzorg- of incontinentieproducten in de medische praktijk gebruikt en dagelijks voor de patiënt zorgt? Het zijn de verpleegkundigen en niet de artsen die deze producten voorschrijven! Zij weten wat er aan de hand is, waaruit een goede zorgverlening bestaat en waar verandering nodig is. Indien we de situatie van de verpleegkundigen echt willen veranderen, dan is het tijd dat we ze mee aan tafel laten zitten. Het is tijd om bindende besluiten te promoten die deze verandering ondersteunen en om het verplegend personeel assertief en mondig te maken. Voor een stevige verpleegkundige zorg waar iedereen beter van wordt.
Over het 200-jarig jubileum van HARTMANN
In 2018, viert HARTMANN haar 200-jarig jubileum. Wij tellen nu af tot de viering van ons jubileum in juni 2018 via een reeks artikelen die tonen hoe onze werknemers en partners bijdragen tot het bevorderen van de gezondheidszorg en trends en issues bespreken die invloed hebben op de gezondheidssystemen die wij dienen.