Kurzajki – jak wyglądają, skąd się biorą i jak się ich pozbyć

Kurzajki, znane także pod nazwą brodawki, to zmiany skórne o charakterze wirusowym, które pojawiają się najczęściej na stopach lub dłoniach. Stosunkowo łatwo je „złapać”, ale za to usuwanie kurzajek wymaga czasu i cierpliwości.

Brodawki są zgrubieniami skórnymi, które – poza tym, że wyglądają nieestetycznie – zazwyczaj nie dają nieprzyjemnych symptomów. Zależnie od typu wirusa pojawiają się
w różnych miejscach – przykładowo kurzajki na stopach czy dłoniach lub kurzajki w okolicy narządów płciowych. Nie wolno ich rozdrapywać. Po pomoc należy udać się do dermatologa.

Najczęściej spotykane są kurzajki na dłoniach i kurzajki na stopach, choć zdarzają się także kurzajki na twarzy czy brodawki w okolicach intymnych. To twarde, kilkumilimetrowe zmiany skórne, które mogą mieć kolor biały lub szary, niekiedy z widoczną, ciemniejszą plamą w środku (to tak zwany korzeń). Kurzajki na dłoniach występują pojedynczo lub
w grupach. Są zazwyczaj niewielkich rozmiarów i mają nierówną powierzchnię – przypominają małe guzki. Kurzajki na stopach zlokalizowane są zwykle na podeszwach, co może powodować dyskomfort podczas chodzenia (na takiej samej zasadzie jak przeszkadzają odciski). Te brodawki są zazwyczaj bardziej płaskie niż kurzajki na rękach – rozbudowują się w głąb skóry i tworzą charakterystyczne zgrubienie naskórka wokół.

Kurzajki (brodawki) powstają w wyniku infekcji wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV). Można się zarazić poprzez bezpośredni kontakt z osobą, u której wirus jest aktywny (może to być na przykład uścisk dłoni czy kontakt intymny) lub pośrednio, dotykając tego, z czym miała styczność osoba zarażona. Za brodawki na stopach czy dłoniach odpowiada inny typ wirusa HPV niż za brodawki płciowe. Istnieje kilkadziesiąt rodzajów HPV. Najgroźniejsze z nich związane są z rakiem szyjki macicy.

Czasami brodawki znikają samoistnie w ciągu kilku tygodni – częściej obserwuje się to
u dzieci niż u dorosłych. Jeżeli jednak tak się nie dzieje, trzeba zareagować. Zależnie od konkretnego przypadku leczenie kurzajek można przeprowadzić domowymi sposobami lub udać się po pomoc do lekarza. Jeśli problemem jest pojedyncza kurzajka znajdująca się w mało newralgicznym miejscu, warto sięgnąć po naturalne specyfiki na kurzajki. To często preparaty (olejki, maści lub inne formy) robione na bazie soku z glistnika (jaskółcze ziele). Ten najskuteczniejszy (spośród naturalnych) lek na brodawki blokuje podział komórek
w obrębie zmiany skórnej i ogranicza replikację wirusa brodawczaka ludzkiego. Jeżeli kurzajek jest znacznie więcej, są większe i bardziej kłopotliwe, lepiej zdecydować się na interwencję specjalisty, który zaleci złuszczające środki farmakologiczne (kwasy niszczące zmienioną tkankę) lub zastosuje jedną z popularnych metod usuwania kurzajek – laserowe wypalanie, wymrażanie kurzajek albo chirurgiczne wycięcie zmian.

• Laserowe usuwanie kurzajek jest raczej niebolesne, bo wykonywane ze znieczuleniem miejscowym.
• Wymrażanie kurzajek ciekłym azotem boli i czasami wymaga powtórzenia.
• Wycinanie brodawek stosuje się najrzadziej i przeprowadza wtedy, gdy inne metody zawodzą.

Po zabiegach pozostają ranki, które goją się przez kilka dni. Warto je zabezpieczyć opatrunkiem.

Co ważne, pod żadnym pozorem nie wolno samodzielnie wycinać czy rozdrapywać brodawek, bo grozi to nie tylko zakażeniem, ale również rozprzestrzenieniem się kurzajek po ciele.

Niestety kurzajki mają tendencje do nawracania, dlatego nawet po pozbyciu się ich, trzeba mieć na uwadze potencjalny nawrót infekcji. Przede wszystkim warto więc dbać o odporność organizmu (to jest między innymi o odpowiedni poziom witaminy C i D), ponieważ przy jej obniżeniu jest się o wiele bardziej podatnym na wszelkie infekcje wirusowe, w tym oczywiście także na wirusy brodawczaka ludzkiego odpowiedzialne za kurzajki. O ile to możliwe, należy również unikać bezpośredniego kontaktu z zakażoną skórą, nie używać cudzych ręczników, nie pożyczać butów, nosić obuwie ochronne na basenach, w saunach i innych tego typu miejscach publicznych oraz dbać o higienę osobistą. W niektórych przypadkach można przyjąć szczepionkę chroniącą przed wybranymi typami wirusa HPV.